dwie osoby

См. также в других словарях:

• para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …   Słownik języka polskiego

• Tornadoes of 2008 — Tracks of all United States tornadoes during 2008 Timespan January to December 2008 Maximum rated tornado …   Wikipedia

• dwumiejscowy — «mający miejsce na dwie osoby, mieszczący dwie osoby» Szybowiec, samolot, samochód dwumiejscowy. Loża dwumiejscowa …   Słownik języka polskiego

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• spać na waleta — {{/stl 13}}{{stl 7}} spać na jednym łóżku w dwie osoby tak, że nogi jednej osoby znajdują się obok głowy drugiej osoby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponieważ w pokoju było tylko jedno łóżko, spali na waleta. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… …   Słownik frazeologiczny

• dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… …   Słownik języka polskiego

• dwójkowy — dwójkowywi 1. rzad. «składający się z dwóch osób, dwóch jednakowych przedmiotów; wykonywany we dwie osoby» Kolumna dwójkowa. Dwójkowa metoda pracy. 2. pot. «mający mierne oceny, dwójki» Dwójkowy uczeń. * mat. Dwójkowy system liczbowy «pozycyjny… …   Słownik języka polskiego

• dzielić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzielićlę, dzielićli, dzielićlony {{/stl 8}}– podzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć jakiś przedmiot na części, łamać na kawałki; porcjować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wspólny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wspólnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do dwu lub więcej osób, używany, doświadczony, odczuwany przez dwie lub więcej osób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólny majątek. Wspólna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• be — pot. Ani be, ani me (ani kukuryku); ni be, ni me «ani słowa, nic (nie mówić)»: – To pięknie – powiedziała pani od wychowania. – Trzydzieści dwie osoby w klasie i żadna ani be, ani me! K. Siesicka, Fotoplastykon …   Słownik frazeologiczny